Ποιο χέρι τρέμει πιο πολύ;

Τι να περνάει από το νου εκείνου που θα γίνει δολοφόνος;

Κι εκείνου που σφαγιάζεται την ίδια ώρα;

Ποιανού το φυλλοκάρδι σκίζεται για πάντα;

Κι εσύ που θα πατήσεις τα αίματα και τα κομμένα κορμιά

με τις λερωμένες πατούσες, πού θα πας;

Ποια μάνα θα σου πλύνει τα πόδια;

Ποια θα στα σκουπίσει με τα μαλλιά της;

Μια άλλη, δική σου κι εκείνη

μάνα

θα σε κοιτά απ' το σκοτάδι

με παγωμένο

δάκρυ.

Στέρεψε.

Για το παιδί που της πήρες.

Στέρεψε ο κόσμος.

Για σένα που έφυγες μακριά της.

Κι αγάπη άλλη πού να δεις;

Ποια γάζα να σε τυλίξει;

Πληγωμένο κουφάρι.

Χωρίς ψυχή.

Εσύ.

Που έσκισες τη Γάζα

και φασκιώθηκες

για πάντα

τη μούμια

του θανάτου

που έσπειρες.

Όχι μόνον εδώ.
Όχι μόνο για τώρα.

ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΣΚΑΛΙΔΗ